آزمون فصل 5 و 6 ریاضی چهارم ابتدایی

ارزشیابی به عنوان یکی از ارکان‌های مهم فرآیند یاددهی و یادگیری به حساب می‌آید. جایگزین شدن غیر اصولی نظام ارزشیابی کیفی به جای ارزشیابی کمّی، معلّمان و دانش‌آموزان را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو ساخت که تبعات آن همچنان ادامه دارد.

با نگاهی عمیق و تخصّصی می‌توان دریافت که هر دو نظام ارزشیابی دارای نقاط قوّت و نقاط ضعفی می‌باشند که انتخاب بین این دو نظام را برای دست‌اندرکاران تعلیم و تربیت دشوار کرده است. ارزشیابی کمّی با ایجاد رقابت میان دانش‌آموزان موجب افزایش انگیزه می‌شود و ابزار خوبی برای معلّمان به حساب می‌آمد. از طرفی عدم ارائه‌ی بازخورد دقیق و مناسب به دانش‌آموز و آسیب‌های ناشی از رقابت‌های ناسالم نیز موجب ایجاد اضطراب و مشکلات دیگر می‌شد. اما با روی کار آمدن سیستم ارزشیابی کیفی-توصیفی به دلایل متعدّدی مانند عدم آمادگی معلّمان، جمعیت بالای کلاس‌ها و نبود زیرساخت‌های لازم، مشکلات جدیدی گریبانگیر آموزش و پرورش کشور شد. در حقیقت عدم اجرای اصولی این طرح نه تنها نقاط ضعف ارزشیابی کمّی را پوشش نداد بلکه ابزار محرّکه‌ی نمره را هم از آموزگار گرفت و عملاً با اُفت تحصیلی دانش‌آموزان مواجه شدیم.

پیشنهاد کارشناسان دانشتراک برای برطرف کردن مشکلات مذکور، استفاده از «ارزشیابی تلفیقی»، به عنوان مناسب‌ترین جایگزین نظام ارزشیابی در ایران است. این نوع ارزشیابی با ترکیب ارزشیابی کمّی و کیفی از ظرفیّت‌ها و نقاط قوّت هر دو نظام بهره برده و کمبودهای آنها را مرتفع می‌سازد.

نظام ارزشیابی تلفیقی که کارشناسان دانشتراک معرّفی می‌کنند، دارای چهار بخش عمده است که در ادامه به صورت مختصر معرفی می‌گردد:

1. ارزشیابی کیفی: در این نوع ارزشیابی آموزگار با انتخاب یکی از چهار حالت خیلی خوب، خوب، قابل قبول و نیاز به تلاش بیشتر، به صورت کلّی وضعیت تحصیلی دانش‌آموز را در یک عبارت کوتاه مشخّص می‌کند.
2. ارزشیابی کمّی: در این نوع ارزشیابی آموزگار با دادن امتیاز یا نمره به دانش‌آموز از 0 تا 100، عملکرد دانش‌آموز را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. دریافت امتیاز به عنوان پاداش می‌تواند ابزار مناسبی را جهت ترغیب و هدایت دانش‌آموزان در اختیار آموزگار قرار دهد.
3. ارزشیابی عاطفی-انگیزشی: در این نوع ارزشیابی، آموزگار با استفاده از نماد شکلک‌ها (ایموجی) احساس خود را از عملکرد دانش‌آموز ابراز می‌کند. در صورتیکه آموزگار بتواند ارتباط عاطفی خوبی با دانش‌آموزان خود برقرار کند، این نوع ارزشیابی، ابزار بسیار مناسبی برای ایجاد انگیزه به‌خصوص در دانش‌آموزان دختر می‌باشد.
4. ارزشیابی توصیفی: در این نوع ارزشیابی، آموزگار می‌تواند با ارائه‌ی بازخوردهای دقیق و تخصّصی، نقاط قوّت و ضعف دانش‌آموزان را توصیف کرده و راهکارهای مناسبی را برای رفع نواقص، به دانش‌آموز ارائه کند.

گرچه از نظر کارشناسان ما، ارزشیابی تلفیقی به عنوان کامل‌ترین و مناسب‌ترین ارزشیابی برای آموزش و پرورش ایران است امّا دانشتراک، آماده‌ی دریافت نظرات، انتقادات و پیشنهادهای سازنده‌ی شما عزیزان در رابطه با این نوع ارزشیابی می‌باشد. لطفاً دانش و تجربیّات ارزشمند خود را با ما درمیان بگذارید.